ရသဝတ္ထုတွေရေး…ရံဖန်ရံခါ ခရီးသွားအကြောင်းလေးတွေလည်း ရေးတဲ့ ငချွတ်
လှိုင်းနှစ်စင်း ကောက်ကြောင်း
(၂၃)
သန့်ရှင်းတောက်ပြောင်နေသည့် တိုက်တာအဆောက်အဦတွေက ကျွန်တော့်ဘေးပတ်ပတ်လည်မှာ။
“ငါ မှားသွားလား၊ မှားလည်း ငါရွေးခဲ့တဲ့လမ်း၊ ငါကျေနပ်တယ်”
အဝေးဆီမှာ ပင်လယ်ရေပြာပြာတွေကိုမှိန်ပျပျမြင်နေရသည်။ ကျွန်တော်ရောက်နေတာက လူရှင်း တဲ့နေရာတစ်နေရာ။ ကျွန်တော့်ဘေးမှာ မြတ်နိုးရော၊ ညီမလေးရော မရှိပါ။ အလုပ်လည်းမသွားဖြစ်။ ဒီနေ့ တစ်နေကုန်ဒီနေရာမှာထိုင်ရင်း အချိန်ဖြုန်းဖို့စဉ်းစားထားသည်။ Continue reading “လှိုင်းနှစ်စင်း ကောက်ကြောင်း အပိုင်း (၂၂) ဇာတ်သိမ်း”
(၂၁)
ထင်တားသလိုပါပဲ။ မြတ်နိုးကိုတွေ့ဖြစ်အောင်တွေ့သွားသည်။ စင်ကာပူဟာ မြန်မာနိုင်ငံမဟုတ်တော့ သူလုပ်ချင်သလိုလုပ်လို့မရဘူးလို့ ကျွန်တော်တွေးထားခဲ့သည်။ ဒါပေမဲ့ နိုနိုဟာ ကျွန်တော့်အတွက်မဲ ပြီး လုပ်ချင်ရာလျှောက်လုပ်နေပြီ။ နိုနိုတို့မိသားစုက စင်ကာပူလိုနိုင်ငံကိုတော့ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်မြေလို လာနေကျမို့ သိပ်မစိမ်းတာကြောင့်လည်းပါမည်။
“မြတ်နိုး ကိုယ့်ဆီကိုတော့ဖုန်းဆက်သင့်တယ်”
“ဟင့်အင်း၊ သူရုတ်တရက်ကြီးရောက်လာတာ မြတ်နိုးလည်းဘယ်ထင်ထားပါ့မလဲ၊ အလုပ်ထဲကအ ထွက် ခေါ်သံကြားလို့လှည့်ကြည့်မိလိုက်တာ သူဖြစ်နေတာပဲ”
“မြတ်နိုးကိုသူရန်ရှာသေးလား”
“ဟင့်အင်း၊ အေးဆေးပါပဲ၊ သူလိုချင်တာပြောပြီးသူပြန်သွားတာ” Continue reading “လှိုင်းနှစ်စင်း ကောက်ကြောင်း အပိုင်း (၂၁)”
(၂၀)
အဲဒီမိန်းမ ဒီအချိန်ဆိုရုံးဆင်းကျဆိုတာ နိုနိုစုံစမ်းသိရှိပြီးသား။ တစ်ခါတစ်ခါတော့ Bugis ဖက်ကိုသွား ပြီး ကို့ ကိုသွားကြိုတတ်သည်။ တစ်ခါတစ်လေ ယောင်းမလောင်းဖြစ်သူနဲ့တွေ့တတ်သည်။ ဒီနေ့တော့ သူတွေ့ရမှာ ကိုကိုရော၊ ကိုကို့ညီမရောမဟုတ်။ နိုနိုပဲဖြစ်ရမည်။
“မ မြတ်နိုး”
နိုနို့ကို သူမြင်ဖူးသလား၊ မမြင်ဖူးသလားတော့မသိ။ သူ့နာမည်အခေါ်ခံလိုက်ရတာမို့ နည်းနည်းတော့ ကြောင်သွားသလိုကြည့်နေသည်။
“စကားနည်းနည်းပြောချင်လို့၊ ကျွန်မ နိုနိုပါ” Continue reading “လှိုင်းနှစ်စင်း ကောက်ကြောင်း အပိုင်း (၂၀)”
(၁၉)
နောက်တစ်နေ့မှာပဲ ကျွန်တော်မျှော်လင့်ထားတဲ့နေ့ကိုဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ရောက်လာခဲ့လေသည်။ ဖုန်းနံပါတ်အစိမ်းဝင်လာကတည်းက နိုနိုဖြစ်မယ်ဆိုတာထင်မိပြီးသား။ ကျွန်တော့်ကိုဖုန်းဆက်မယ့်သူ ကဒီရက်ပိုင်းမှာနှစ်ယောက်ပဲရှိမည်။ မြတ်နိုးရယ်၊ ညီမလေးရယ်။ အလုပ်ဖုန်းတွေက တစ်ပတ်နှစ်ပတ် ကျမှ အကြောင်းပြန်မှာမို့ မဆက်နိုင်သေး။
“ရှောင်ပြေးလို့လွတ်မယ်များထင်နေလား ကို၊ ရှင်ဘယ်သွားသွား နိုနိုလိုက်လာနိုင်တယ်ဆိုတာကို တော့သိထားပေးပါ”
“အပိုတွေပြောမနေနဲ့နိုနို၊ မင်းဆက်လာမယ်ဆိုတာသိနေပြီးသား၊ ကဲပြောစရာရှိတာပြော” Continue reading “လှိုင်းနှစ်စင်း ကောက်ကြောင်း အပိုင်း (၁၉)”
(၁၈)
“ကိုကို ညီမလေး အဲဒီမိန်းမနဲ့တွေ့ခဲ့ပြီ”
နိုနိုက ညီမလေးဆီကနေတစ်ဆင့် ကျွန်တော့်ကိုဒုက္ခစပေးလာခဲ့တော့သည်။ ကျောင်းတက်ပြီးအချိန် ပိုင်းအလုပ်ဆင်းပြီး အေးအေးဆေးဆေးလည်ပတ်နေတဲ့ညီမလေးကို ဒုက္ခသွားပေးခြင်းပင်။ ကျွန်တော့် ဆီကို တိုက်ရိုက်လာနိုင်ခြေများတယ်လို့ယူဆပေမယ့် ညီမလေးနဲ့ပြောထားတဲ့အတိုင်း လူချင်းတွေ့ပြီး ဖြစ်ချင်တာတွေကိုပြောသွားခဲ့သည်။
ညနေအလုပ်ကအပြန် ညီမလေးက ကျွန်တော့်ကိုလာတွေ့ခဲ့သည်။ အဲဒီနေ့ကမြတ်နိုးနဲ့မတွေ့ဖြစ်ပါ။ အချိန်ပိုဆင်းရမှာမို့ ကျွန်တော့်အခန်းရှိရာကိုတစ်ယောက်တည်းပဲပြန်ဖို့ ဖုန်းဆက်ခဲ့သည်။ မြတ်နိုးမရှိ တော့ မောင်နှမနှစ်ယောက် ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ တိုင်ပင်ဖို့ပိုကောင်းသွားတယ်လို့ထင်ရသည်။ Continue reading “လှိုင်းနှစ်စင်း ကောက်ကြောင်း အပိုင်း (၁၈)”