(၁)
“အောင်မလေးဗျ”
ရုတ်တရက် ကျွန်တော့်ခြေတောက်တစ်ဖက်အိခနဲဖြစ်သွားမိသည်။ နူးညံ့ညင်သာသည့် ခံစားမှု ဖြစ်သော်လည်း အော်ဂလီဆန်လှသည်မို့မျက်နှာက ရှုံ့တွနေလိမ့်မှာအမှန်ပင်။ အာမေဋိတ် သံညည်း ရင်း ဘေးဘီဝဲယာလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ကျွန်တော့်ညာဖက် လက်ငါးပြန်ခန့်အကွာမှာ အဖွား ကြီးတစ်ဦးနှင့် လူတစ်ယောက်။ ကိစ္စမရှိ။ ဒီလူတွေကို ရှက်စရာမလို။ ကျွန်တော့် လက်ဝဲဘက်…။ အင်း… အဲဒီမှာတော့ ကလေးတွေပဲရှိသည်။ Continue reading ““တံတားဟောင်းလေး””