မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၂၂)

အပိုင်း (၃)

နန်းမြတ်ဝေ

(၂၂)

ကျောက်မဲရဲ့ ဗဟိုဈေး၊ မနက်ဈေး၊ ညဈေး တွေကြားထဲမှာ နန်းမြတ်တို့အမေရဲ့ခေါက်ဆွဲဆိုင်က နာမည်အကြီးဆုံး ဆိုင်တစ်ဆိုင်ထဲမှာအပါအဝင်ပါ။ ဗဟိုဈေးနားကခေါက်ဆွဲဆိုင်လို့သာပြောလိုက် လူတိုင်းက အမေ့ဆိုင်ကိုပဲ ညွှန်းဆိုကြ တာပင်။ အမေ့ဆိုင်က အစားအသောက်စုံသလောက် အရသာက လည်းကောင်းလှတာမို့ စားဖူးသူတိုင်းနောက်တစ်ခေါက် တော့မဖြစ်ဖြစ်အောင်လာစားတတ်ကြမြဲ။ Continue reading “မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၂၂)”

မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၂၁)

(၂၁)

ခြံအပြင်ဖက်ဆီကိုပြေးဖို့ဦးတည်ခဲ့ပေမယ့် တကယ်တမ်းဇောနဲ့ပြေးလာဖြစ်တာက လိမ္မော်ပင်တန်းတွေ ရှိရာဆီ။

“ဟိတ်၊ ရပ်စမ်း၊ မပြေးနဲ့”

နှင်းရဲ့နောက်ကို အစ်မနန်းမြတ်ဝေက လုံးဝအလွတ်မပေးဘဲလိုက်နေသည်။ ပြေးရင်းလွှားရင်း ဖုန်းမြည်သံကို ကြားလိုက် ရသည်။ နှင်းရဲ့အိတ်ဆီက။ ဟော စိုင်းလုံဆီက။

“နှင်း ဘယ်ရောက်နေတာလဲ၊ ခုနကဖုန်းချပစ်လိုက်တာလား” Continue reading “မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၂၁)”

မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၂၀)

(၂၀)

“ကိုဖြိုးကိုဘယ်သူသတ်တာလဲဆိုတာ သိရပြီ၊ လိမ္မော်ခြံကိုလိုက်လာခဲ့ပါ”

စိုင်းလုံနဲ့ သိမ့်သီတာဆီကို မတ်ဆေ့ချ်ပို့လိုက်သည်။ ဖုန်းပြောရင်စကားရှည်နေမှာစိုးလို့။

ပြီးတာနဲ့ ခုနကနေရာကိုပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့လှေကားအဆုံးထိတိုင်အောင်အရဲစွန့်ပြီး ဆင်းပစ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ တံခါးရွက်တစ်စွန်းတစ်စကို အကာအကွယ်ယူကာချောင်းကြည့်နေလိုက်သည်။ Continue reading “မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၂၀)”

မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၁၉)

(၁၉)

ဒေသခံတွေအဖို့ ဒီနေရာကိုလာဖို့လွယ်ကူပေမယ့် နှင်းအတွက်တော့ခက်ခဲလှလေသည်။ နောင်ချိုမှာရှိတဲ့ ဖေဖေ့အသိတစ် ယောက်ရဲ့ကားနဲ့လိုက်ပို့ပေးခဲ့ပြီး အပြန်ကိုစောင့်နေပေးပါ့မယ်တဲ့။ ကားလမ်းမကနေ လိမ္မော်ခြံရှိရာဆီကို ခပ်လှမ်းလှမ်း ဝင်ရသေးတော့ ကားကိုဝင်ခိုင်းမနေတော့ဘဲ လမ်းလျှောက်လာခဲ့လိုက်၏။ လမ်းကတောလမ်းမို့ကားဝင်ရင်လည်း သိပ် အဆင်ပြေမယ်မထင်။

ကားကိုလည်းဒီနေရာနဲ့အနီးတစ်ဝိုက်မှာစောင့်မနေခိုင်းတော့ဘဲ ကျောက်မဲဖက်ဖြစ်ဖြစ်၊ သီပေါဖက်ကို ဖြစ်ဖြစ် နီးစပ်ရာရွာကလေးတစ်ရွာဆီမှာ စောင့်စေလိုက်သည်။ Continue reading “မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၁၉)”

မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၁၈)

(၁၈)

အကြောင်းအရာတွေကို ဆက်စပ်စဉ်းစားလိုက်ပြီး ဘယ်အရာကနှင်းတို့ကိုလှည်းစားနေသလဲဆိုတာ ဝိုးတဝါးမြင်ယောင် လာလေသည်။ နှင်းတစ်ယောက်တည်းပဲ တွေးမိတာလားတော့မပြောတတ်ပါ။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် နှင်းကတော့ နှင်းယူဆ ထားတဲ့ အကြောင်းအရာအတိုင်းအကောင်အထည်ဖော်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။

စိုင်းလုံ။ Continue reading “မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၁၈)”