(၂၀)
Wu Zhen ခရီးကကျွန်တော်ထင်ထားသလောက်မဝေးလှပါ။ အဲဒီကိုသွားဖို့ခရီးသွားဧည့်များအတွက်ကားလေးတွေရှိသည်။ လူကတော့ အပြည့်ပင်။ ရှန်ဟိုင်းရဲ့အထင်ကရနေရာတစ်ခုမို့စိတ်ဝင်စားသူများလှသည်ဟုထင်မိ၏။
“မင်းဟံသာ Sight Seeing ကားမစီးဖူးသေးဘူးမှလား၊ မပြန်ခင်စီးလို့ရအောင်အန်တီစီစဉ်ပေးမယ်၊ အဲဒီကားစီးပြီးရှန်ဟိုင်းမြို့ရဲ့အလှ ကိုကြည့်လို့တော်တော်မိုက်တယ်”
“မြို့လယ်မှာတွေ့တွေ့နေရတဲ့နှစ်ထပ်ကားနီနီတွေလားအန်တီ” Continue reading “လွန်လေပြီးသော ချစ်သူ အပိုင်း (၂၀)”
လွန်လေပြီးသော ချစ်သူ အပိုင်း (၁၉)
(၁၉)
ကျွန်တော့်ရဲ့ဒုတိယအကြိမ်မြောက်ရှန်ဟိုင်းခရီးစဉ်သည် ပထမအကြိမ်ကထက်စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေပါဝင်နေလေသည်။ ကူမင်းလေဆိပ်က နေတစ်ဆင့်ခရီးစဉ်ဖြင့်ပင်လာရောက်ခဲ့၏။ ဟိုတယ်ကိုရောက်လို့နေရာထိုင်ခင်းအသားကျမှပင် အန်တီယဉ်ယဉ်ဆီကိုဖုန်းဆက်လိုက် သည်။ ရှန်ဟိုင်းမြို့လယ်နှင့်မဝေးလှသောစျေးသက်သာသည့်ဟိုတယ်တစ်ခုကိုရွေးချယ်တည်းခိုဖြစ်၏။
“ဘာလို့ဒီအထိတောင်လိုက်လာရတာလဲ မင်းဟံသာရယ်” Continue reading “လွန်လေပြီးသော ချစ်သူ အပိုင်း (၁၉)”
လွန်လေပြီးသော ချစ်သူ အပိုင်း (၁၈)
(၁၈)
အခန်းထဲကပစ္စည်းတော်တော်များများအား မပြောင်းရွှေ့ထားသေးတာကိုတွေ့လိုက်ရတော့ ကျွန်တော့်ရင်ထဲအေးချမ်းသွားသလိုပင်။ စိတ်ထဲမှာတော့ ခါတိုင်း မ နဲ့တွေ့နေကျနေရာဆီကိုရောက်နှင့်ပြီးဖြစ်သလိုပဲ ကိုယ်ကလည်းအပြေးအလွှားသွားကာ လက်ပ်တော့ကိုဖွင့် လိုက်လေသည်။ ကျွန်တော့်ဂျီမေးလ်ဖွင့်ဖို့အတွက် အင်တာနက်လိုင်းရဖို့က ဖုန်းရှိဖို့လိုသည်။ ဖုန်းကမင်းမင်းတို့အိမ်မှာပဲကျန်ခဲ့တာလား။ ဖူးဖူးပဲ သိမ်းသွားတာလားမပြောတတ်။ မနေ့ကရုံးကအပြန်မှာတော့ ရှိသေးသည်။ တော်တော်ရှုပ်တဲ့ကောင်တွေ။ Continue reading “လွန်လေပြီးသော ချစ်သူ အပိုင်း (၁၈)”
လွန်လေပြီးသော ချစ်သူ အပိုင်း (၁၇)
(၁၇)
“မင်းဟံသာ၊ မင်းဖုန်းလာနေတယ်၊ ဖူးဖူးဆီက”
မကိုင်ချင်တော့ဘူးဆိုတဲ့သဘောနဲ့လက်ကာပြလိုက်သည်။
“မရဘူးဟေ့ကောင်၊ ကိုင်လိုက်၊ သူအခု ဒီကိုလိုက်လာနေပြီ”
စုတ်တစ်ချက်သပ်ကာ ဖုန်းကိုဆွဲယူကိုင်လိုက်မိ၏။
“မင်းဟံဟာ ရှင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ၊ ကျွန်မအရမ်းစိတ်တိုနေပြီနော်၊ ရှင့်ကိစ္စတွေချည်းပဲလိုက်လုပ်နေရတာ”
“မင်းကိုဘယ်သူကလုပ်ခိုင်းနေလို့လဲ” Continue reading “လွန်လေပြီးသော ချစ်သူ အပိုင်း (၁၇)”
လွန်လေပြီးသော ချစ်သူ အပိုင်း (၁၆)
(၁၆)
မ ရဲ့ဒိုင်ယာရီအရ (၁၄) ရက်နေ့။ နောက်ဆုံးနေ့ဖြစ်သည်။ အိပ်ရာထကတည်းက ရင်ခုန်နေခဲ့၏။ ဘာတွေများတားဆီးနိုင်မှာလဲ။ ဘာ လုပ်ရမလဲ မတွေးတတ်အောင်ဖြစ်နေမိသည်။ အလုပ်နားဖို့ကြံပေမယ့် မဖြစ်နိုင်။ မနက်ဖြန်ကလည်းခွင့်ယူရမည်။ အလုပ်ကို စောစောစီးစီး သွားပြီး အချောသပ်ပြီးနေပြီဖြစ်သည့် သုံးနှစ်စာဆက်သွယ်ရေးအပြောင်းအလဲစာစုကိုနောက်ဆုံး အကြိမ်ဖတ်နေမိ၏။ အွန်လိုင်းပေါ်တက် ပြီး မ များရှိနေမလားကြည့်မိသည်။ မရှိမှန်းသိရက်နဲ့။
အရာရာတိုင်းဟာ ကျွန်တော့်အတွက်အေးစက်စက်ဖြစ်နေသလိုခံစားရသည်။ လူတစ်ယောက်အတွက် စိတ်တွေလေးလံနေမိသည်။ အပြင်မှာတကယ်မတွေ့ဖူးဘဲနဲ့အဲဒီလူအပေါ် သံယောဇဉ်ပို၊ အကြင်နာတွေပိုနေမိခဲ့၏။ Continue reading “လွန်လေပြီးသော ချစ်သူ အပိုင်း (၁၆)”