ရသဝတ္ထုတွေရေး…ရံဖန်ရံခါ ခရီးသွားအကြောင်းလေးတွေလည်း ရေးတဲ့ ငချွတ်
(၁၅)
တံခါးခေါက်သံကတဒုန်းဒုန်းကြောင့် နှင်းရော သိမ့်သီတာရော ပြိုင်တူလန့်နိုးလာမိသည်။ လက်နဲ့ခေါက်နေတဲ့အသံမဟုတ် လောက်။ လက်သီးနဲ့ခေါက်တာတောင်အသံကအဲဒီလောက်ကျယ်မှာမဟုတ်မှန်း နှင်းခန့်မှန်းမိသည်။ ဒါ မာကျောတဲ့ပစ္စည်း တစ်ခုခုနဲ့တံခါးကိုထုနေတာ။
“ဘယ်သူလဲမသိဘူး၊ ဒီအချိန်ကြီး” Continue reading “မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၁၅)”
(၁၄)
“စိတ်ပြေလက်ပျောက်ဖြစ်အောင် ဆေးပေါင်းချိုးဖို့လာခေါ်တာ”
နောက်ထပ်နှစ်ရက်မြောက်တဲ့နေ့မှာ နှင်းနဲ့သိမ့်သီတာကို စိုင်းလုံလာခေါ်လေသည်။ ဒီကိုရောက်တာရက်အတော်ကြာခဲ့ပေ မယ့် ဒီဒေသရဲ့အဓိကအလေ့အထတစ်ခု၊ ထင်ရှားတဲ့ပြယုဂ်တစ်ခုဖြစ်တဲ့ ဆေးပေါင်းချိုးခြင်းဆိုတာကို နှင်းမရင်းနှီးခဲ့သေး ပါ။ သိမ့်သီတာကလည်း စိတ်တွေရှုပ်နေလို့ပဲလားမသိ တစ်ခါမှမလိုက်စဖူးလိုက်လာခဲ့သည်။ နှင်းတို့နေတဲ့ရပ်ကွက်နဲ့သိပ် မလှမ်းမကမ်းမှာရှိနေတဲ့ ဆေးပေါင်းရုံတစ်ရုံဆီကို သူခေါ်လာခဲ့ပါသည်။ Continue reading “မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၁၄)”
(၁၃)
ကျောက်မဲရဲ့မနက်ငါးနာရီ။ မြူတွေပိန်းပိတ်အောင်မှောင်နေလေသည်။ ဆိုင်ကယ်နှစ်စီးကပ်ရက်အနေအထားမှာတောင် တစ်စီးနဲ့တစ်စီးသဲသဲကွဲကွဲမမြင်ရ။ ဒါပေမဲ့ နှင်းတို့နေတဲ့ရပ်ကွက်လေးရဲ့အနားကဈေးမှာတော့ လူတွေကျိတ်ကျိတ်တိုးစည် ကားနေပြီ။
“ကျောက်မဲမှာဈေးသုံးဈေးရှိတယ်နှင်းရဲ့၊ ဗဟိုဈေး၊ မနက်ဈေး၊ ညဈေးပေါ့၊ နှင်းအခုမြင်နေရတဲ့ဈေးကကျွန်တော်တို့ရပ် ကွက်နဲ့အနီးဆုံးဈေး၊ မနက်ဈေးပေါ့၊ သီရိမင်္ဂလာဈေးလို့လည်းခေါ်တယ်၊ အပြန်ဝင်ကြည့်မလား၊ ရှိနိုင်သေးတယ်” Continue reading “မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၁၃)”
(၁၂)
ကိုဖြိုးက ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ဖောက်ပြန်နေသတဲ့။ ဘုရား၊ ဘုရား နှင်းအံသြလိုက်တာ။ အဲဒီသတင်းကဖြစ်နိုင်ပါ့ မလား။ သူတို့နှစ်ယောက်အပြန်အလှန်ပြောနေတဲ့စကားအရတော့ ဘယ်သူကမှန်နေသလဲမပြောတတ်။ ကိုဖြိုးကမဟုတ် ကြောင်း အတင်းငြင်း၊ သိမ့်သီတာက ဟုတ်မှန်ကြောင်းအခိုင်အမာပြော အိုး ဘယ်သူ့စကားယုံရမလဲမသိတော့ပါ။ Continue reading “မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၁၂)”
(၁၁)
အဲဒီနေ့ညနေပိုင်းက အချစ်ရွာလို့ခေါ်တဲ့ရှမ်းရိုးရာအစားအစာဆိုင်လေးထဲကို သူခေါ်လာခဲ့ပါသည်။ အေးအေးလူလူရှိလှပြီး ရှမ်းအစားအစာလည်း စုံစုံလင်လင်ရတယ်လို့သူကပြောထားတော့ နှင်းစိတ်ဝင်စားလွန်းလှသည်။ ဆိုင်ကလေးရဲ့တည်နေ ရာက ဈေးထဲမှာလို လူတွေပျားပန်းခတ်သွားလာမနေပါ။ ကားလမ်းမကြီးနဲ့လည်းအရမ်းမနီးတာမို့ နှစ်ကိုယ်ကြားတိုးတိုး လေး စကားပြောလို့ရတာပေါ့လေ။ သူ့အိမ်ကိုလိုက်လည်ဖို့အတွက် ပြောဖို့စီစဉ်ထားတဲ့နေ့လည်းဖြစ်လေသည်။ တကယ် တော့ သူ့အိမ်ကိုလိုက်လည်မယ့်အကြောင်းပြောဖို့မခက်ခဲပါ။ ဒါပေမဲ့ နှင်းကသဘောရိုးနဲ့လိုက်လည်ချင်တာမဟုတ်ဘဲတစ် ခြား အကဲခတ်ချင်သေးတဲ့သဘောနဲ့သွားမှာမို့ ပုံမှန်ထက်ပြောဖို့တွန့်ဆုတ်နေခြင်းပင်။ Continue reading “မြစိမ်းရောင်လွင်ပြင် အပိုင်း (၁၁)”