ရသဝတ္ထုတွေရေး…ရံဖန်ရံခါ ခရီးသွားအကြောင်းလေးတွေလည်း ရေးတဲ့ ငချွတ်
(၂၇)
မြောက်ဦး၏ မနက်ခင်းသည် နှင်းမြူတွေအုံဆိုင်းကာဝေးဝါးနေပေမယ့် အေးချမ်းတိတ်ဆိတ်လို့နေ လေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် မြင်းလှည်းသံတစ်ချို့၊ ငှက်တွေရဲ့တေးသီသံတစ်ချို့ကိုကြားနေရ၏။ သူ့လက်ပတ်နာရီမှာတော့ မနက်ခြောက်နာရီတဲ့။ တစ်ညလုံးကားစီးလာရတာမို့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ညောင်းကိုက်လို့နေလေသည်။ Continue reading “ချစ်သူပြောတဲ့…..ကြယ်ကြွေပုံပြင် အပိုင်း (၂၇) ဇာတ်သိမ်း”
(၂၆)
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ရှေ့ကကော်ဖီခွက်အေးစက်နေခဲ့ပြီ။ ဦးကျော်မြင့်ဦးနဲ့အတူ ကော်ဖီအတူတူ သောက်ခွင့်ရဖို့ဆိုတာ လွယ်ကူသောကိစ္စတစ်ခုမဟုတ်။ ကျွန်တော့်လိုဘာမဟုတ်တဲ့အလုပ်အကိုင်မရှိ အသည်းကွဲနေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်အတွက်ဆို ပိုဆိုးမည်။ ဒါပေမဲ့ အခုတော့ကျွန်တော်က ဦးကျော်မြင့်ဦးနဲ့ကော်ဖီအတူသောက်ရုံတင်မဟုတ်။ သူစိတ်ဝင်စားသောစကားတွေကိုပါ ဆရာကြီးအ ထာနဲ့ပြောခွင့်ရနေသည်။ Continue reading “ချစ်သူပြောတဲ့…..ကြယ်ကြွေပုံပြင် အပိုင်း (၂၆)”
(၂၅)
“ငါတောင်းပန်ပါတယ် ကျော်ကျော်”
“ငါတောင်းပန်ပါတယ်”
သူနဲ့ရွှေရည်ရဲ့အသံကတစ်ပြိုင်တည်းနီးပါး ထွက်လာသည်။
“ရပါတယ်၊ မင်းတို့နှစ်ယောက်လုံးပျော်ရွှင်ပါစေ” Continue reading “ချစ်သူပြောတဲ့…..ကြယ်ကြွေပုံပြင် အပိုင်း (၂၅)”
(၂၄)
သူမ ဆီကအချစ်ကိုတရားမျှတစွာရရှိခဲ့တာမဟုတ်မှန်း သူ့စိတ်ထဲမှာသိနေသလိုပဲ သူမလည်းသိမှာ သေချာပါသည်။ အဲဒီအတွက်တစ်ခါတစ်လေမှာလိပ်ပြာမလုံဖြစ်မိပေမယ့် သူမရဲ့အချစ်ကိုလက်ဝယ် ပိုင်ဆိုင်ရရှိခဲ့ပြီဆိုတဲ့အသိကြောင့်ကျေနပ်ဝမ်းသာရပြန်သည်။
ချောမွေ့ကြည်ဖြူစွာရရှိခဲ့တာမဟုတ်တော့လည်း စတေးမှုနည်းနည်းပါးပါးကိုတော့ရင်ဆိုင်ရသည်။ Continue reading “ချစ်သူပြောတဲ့…..ကြယ်ကြွေပုံပြင် အပိုင်း (၂၄)”
(၂၃)
နွေရာသီကာလရဲ့ပွဲတော်တွေထဲမှာ အထင်ရှားဆုံးပွဲတော်တစ်ခုက နတ်သျှင်တောင်ဘုရားပွဲဖြစ်သည်။ နတ်သျှင်တောင်စေတီတော်ကတောင်တန်းစိမ်းစိုစိုတွေကြားထဲ တည်ငြိမ်စွာသပ္ပါယ်လှသည်။ ဘုရားပွဲ ကို တောင်ခြေကမြေပြန့်လွင်ပြင်ကျယ်ထဲမှာကျင်းပလေ့ရှိပါသည်။ ဘုရားပွဲဆိုတော့ ဇာတ်ပွဲ၊ ရခိုင် ရိုးရာကျင်ပွဲ၊ လောင်းလှေပြိုင်ပွဲတွေလည်းထည့်သွင်းကျင်းပပါသည်။ ညဖက်ရောနေ့ခင်းဖက်ပါ ပွဲစျေး တန်းတွေ၊ စားစရာသောက်စရာ၊ ဝယ်စရာဆိုင်တွေ ကျိတ်ကျိတ်တိုးစည်ကားလို့။ Continue reading “ချစ်သူပြောတဲ့…..ကြယ်ကြွေပုံပြင် အပိုင်း (၂၃)”