“မြူခိုးရယ်…..ဝေ” အပိုင်း (၂၄)

(၂၄)

အင်ဒိုနီးရှားရဲ့အမှတ်အသားက ဂါရူဒါ ငှက်တဲ့။ ဂျာကာတာသည် ရန်ကုန်နှင့်ထူးမခြားနားပါပဲ။ လေထု ညစ်ညမ်းလှသည်။ နေ့စဉ်နေ့တိုင်း ယာဉ်ကြောပိတ်ဆို့မှုတွေနနှင့်ကြုံရသည်။ ဒီထက်ဆိုးတာက မြို့တစ်ခုလုံး ရေ အောက်ကိုရောက်တော့မည့်ပြသနာရှိနေသည့်အဖြစ်ပါပဲ။ ဂျာကာတာမြို့တွင်းကိုစီးဝင် သည့်မြစ်ပေါင်း ၁၀ စင်း ကျော်ကျော်ရှိနေပြီး တစ်နှစ်ပတ်လုံးနီးပါးမိုးရွာတော့ မြို့တစ်ခုလုံးရေ အောက်ကိုရောက်သွားတော့မည့်ပြသနာကြီးထွားလာတာမဆန်းပါဘူး။ ဒါကိုကာကွယ်ဖို့ အမျိုးမျိုးကြိုး စားနေကြတာသတင်းများတွင် ဖတ်ရသည်။ Continue reading ““မြူခိုးရယ်…..ဝေ” အပိုင်း (၂၄)”

“မြူခိုးရယ်…..ဝေ” အပိုင်း (၂၃)

(၂၃)

“ကြည်သာ အခြေအနေတွေဘာထူးသေးလဲ၊ ငါဒီမှာအခြေကျနေပြီ၊ အချိန်တိုလေးတစ်ခုအတွင်းမှာ အဲဒီလောက်ထိနေသားကျသွားလိမ့်မယ်လို့ငါ့ကိုယ်ငါမထင်ထားခဲ့ဘူး၊ အခုတော့ ဂျာကာတာဟာ ငါ့ အိမ်လိုဖြစ်နေပြီသူငယ်ချင်း၊ ဖြစ်နိုင်ရင်ပြန်တောင်မလာချင်တော့ဘူး” Continue reading ““မြူခိုးရယ်…..ဝေ” အပိုင်း (၂၃)”

“မြူခိုးရယ်…..ဝေ” အပိုင်း (၂၂)

(၂၂)

အလုပ်ကအပြန်တစ်ရက်တွင်တော့ သူ့ဆီကအခန်းသော့ငှားလာခဲ့သည်။ ကျွန်တော်နှင့်အတူတူ သူ အိမ်မပြန်နိုင်သောရက်မို့ အခွင့်သာသည့်အခိုက်အတန့်လို့ဆိုရမည်။ ဌာနစုံအစည်းအဝေးတစ်ခုလုပ်မှာမို့ ကျွန်တော်တို့ဌာနကိုယ်စား ဂျက်စီကာကနေခဲ့ခြင်းပင်။ အခန်းထဲကိုထိခိုက်နစ်နာအောင်ဘာမှလုပ်မှာ မဟုတ်ကြောင်း၊ မယုံရင်ပြန်ရောက်တဲ့အချိန်ပစ္စည်းပစ္စယတွေကိုစစ်ဆေးနိုင်ကြောင်း သေချာရှင်းပြ တော့ သူက ဒီလောက်ထိပြောစရာမလိုပါဘူးဆိုပြီးစိတ်ကောက်သေးသည်။ Continue reading ““မြူခိုးရယ်…..ဝေ” အပိုင်း (၂၂)”

“မြူခိုးရယ်…..ဝေ” အပိုင်း (၂၁)

(၂၁)

ဂျက်စီကာတို့အိမ်သည် မခမ်းနားလှသော်လည်း သေသပ်သာယာလှပါသည်။ အိမ်သားတွေက ရှေးရိုး ဆန်မည်ဟုထင်ထားသော်လည်း ကျွန်တော့်အထင်နှင့်အမြင် တက်တက်စင်အောင်လွဲမှားခဲ့ လေသည်။ ကျွန်တော်သိရသလောက်က ဘာလီနားတစ် ၀ိုက်တွင် ယဉ်ကျေးမှုထိန်းသိမ်းသည့်ဓလေ့ ရိုးရာအစဉ် အလာများကိုတန်ဖိုးထားတတ်သည့် ဓလေ့ကိုဦး စားပေးတတ်ကြသည်။ ဒေသခံလူများ၏ ဆက်ဆံရေး လည်း အဲဒီလိုရှေးရိုးဆန်ခဲ့မည်ဟု ထင်ထားခဲ့လေသည်။ Continue reading ““မြူခိုးရယ်…..ဝေ” အပိုင်း (၂၁)”

“မြူခိုးရယ်…..ဝေ” အပိုင်း (၂၀)

(၂၀)

အင်ဒိုနီးရှားနိုင်ငံ၊ ဘာလီ၏ Tampaksiring ဟုခေါ်ဆိုကြသောမြို့အနားတွင် Tirta Empul temple တည်ရှိပါသည်။ မြင့်မြတ်သောရေကန် အဖြစ်သက်ဝင်ယုံကြည်သူတွေက ရေစိမ်ကြ ရေချိုးကြပါသည်။ လူက တော်တော်လေးလည်းများ သည်။ ဂျက်စီကာက ကျွန်တော့်ကို ဒီကိုခေါ်လာသည့် အကြောင်း ရှိပါသည်။ ကျိတ်ကျိတ်တိုးမတတ်စည်ကားသည့်နေရာမို့ လူအားလုံး၏ယုံကြည်မှုက မည်မျှပြင်းထန်ကြ သည်လဲဆိုသည်ကို အလွယ်တကူခန့်မှန်းနိုင်ပါသည်။ အချို့ကတော့ ခရီးသွားဟန်လွဲလာကြသည်လည်း ဖြစ်ပုံရသည်။ Continue reading ““မြူခိုးရယ်…..ဝေ” အပိုင်း (၂၀)”